RADOSZYCE RADOSZYCE RADOSZYCE

aaa4

-Wyjdz z mojego domu, wampirze - powiedziala kobieta. - Rozkazuje ci na ten krzyz!

-Cholera jasna, Jill! To ja, Mac! Mac Walters! Od Mogarta! - krzyknal. Bol stawal sie coraz silniejszy.

Zawahala sie, a krzyz zadrzal jej w dloni. Nie oslepial jej ani nie parzyl, ale ona sama nic nie widziala w ciemnosci. Dostrzegala tylko niewyrazna postac.

-Zaczekaj chwile i nie rob zadnych ruchow! - polecila. - Zapale lampe.

-Zostane tutaj - obiecal - ale, na Boga, odloz te rzecz!

Nie opuscila krzyza, lecz wolna reka siegnela po zapalki lezace na nocnym stoliku i zapalila lojowke. Dopiero wtedy przyjrzala sie dokladnie gosciowi.

-To ty! - szepnela, wciaz troche niepewna. Widziala tego mezczyzne tak krotko i wedlug jej rachuby tak dawno temu. Jednak rzeczywiscie wygladal znajomo. - Jak do diabla stales sie wampirem? - Opuscila [link widoczny dla zalogowanych]
krzyz, ale nadal trzymala go mocno, gotowa natychmiast sie nim posluzyc.

Potrzasnal glowa ze zdumieniem.

-Ja... ja nie wiedzialem, ze jestem wampirem, dopoki mi nie powiedzialas. Nadal nie moge w to uwierzyc. Nie wiem co powiedziec.

-Od jak dawna tutaj jestes?

-Wlasnie zmaterializowalem sie w twoim salonie.

-Zdobyles klejnot?

Skinal glowa.

-manicure kabaty zostal ostatni. - vacu warszawaprzyszla mu do glowy straszna mysl. - Hej! Mogart nie powiedzial mi, jak tutaj plynie czas! Mozemy nie zdazyc!

-Ktora godzina byla w Reno, kiedy je opuszczales? - spytala rownie zaniepokojona.

Zastanawial sie przez chwile.

-Pierwsza rano. A co?

-Coz, jestem tutaj od prawie dwoch tygodni, a to tylko dwie godziny w naszym swiecie. Mamy troche czasu. Zreszta to bez roznicy. Tak czy inaczej musimy zdobyc klejnot.

Odchrzaknal nerwowo.

-A... Mogart byl pijany na umor, prawie nieprzytomny, kiedy go widzialem ostatnio. Powiedzial, ze ty mi wszystko [link widoczny dla zalogowanych]
wyjasnisz.

Odprezyla sie troche.